Bu yıl uslu bir çocuk oldunuz mu?

Sör Terry Pratchett`ın kaleme aldığı ``Diskdünya`` serisinin ilk kez Türkçeye çevrilen yeni kitabı Domuz Baba, kadim yılbaşı geleneklerinin ``büyülü`` atmosferinde, gölgelerin içinde, hüznün mizahla el ele yürüdüğü, ışıltılı bir kurtarma operasyonuna odaklanıyor.  Dünya çapında 85 milyonun üzerinde satan külliyatın yirminci halkası olan bu sürükleyici kitap, ``Ölüm`` alt serisinin de dördüncü serüveni.

Ümit dolu yeni senelerin ruhundan kopup gelen Domuz Baba`da, evrendeki en ``insani`` değerlerden biri olan inanç kavramına ve unutulmaya yüz tutan çocukluk anılarına göz kırpan Pratchett, Ölüm`ün bile ``ölümle`` tehdit edildiği, keskin ama bir o kadar da sürpriz dolu bir serüvene imza atıyor.

Eminim, susan sağduyulu davranır, dedi Ölüm.

``Ah, tabii,`` dedi Albert, kızağa dönerlerken. ``Sağduyulu davranmak sizde aile özelliğidir zaten...``

Aslına bakarsanız, sağduyudan ziyade cesaret ve kararlılık gerekiyor bu gece; çünkü Diskdünya`nın temelleri bir kez daha, hem de tam temelinden sarsılmak üzere.

Zira Denetçiler, yaşamı yok etmek adına yaşayanlardan destek alıyor bu kez. Ve koca dünyada, Domuz Baba`nın yerini alabilecek tek bir kişi var.

Seni İnsan Yapan, İnandığın Şeylerdir. Doğru Veya Yanlış, İyi Veya Kötü, Fark Etmez.

Fakat... Domuznöbeti Gecesi`nin ruhu da bir başkadır tabii. Şömine rafına asılmış çoraplar, sene boyunca verilmiş ``uslu durma`` sözleri, yeni bir yılın getireceği tüm güzellikler ve hepsinden önemlisi umutlar, beklentiler ve vadedilmiş... eh, reçeller.

İnsanlığın umutlarına bile göz dikenlere inat, Ölüm yine kontrolü ele alıyor ve Domuz Baba`yı kurtarmaya girişiyor; hem de biricik torunu Susan ile birlikte!

Niran Elçi`nin pürüzsüz Türkçesi ve Delidolu`nun özenli baskısıyla Türkiye`deki okurlarının karşısına ilk kez çıkan bu roman; hayranlık uyandıran fantezi unsurları ve kurgusuyla alternatif bir evren yaratıyor ve gelenekselleşen yeni yıl kutlamalarına bambaşka bir gözle, yeniden bakmamıza fırsat tanıyor.