"Hamse" ile Türk şiirini yenilemeye katkı sağlayan Zafer Acar, giderek büyüyecek bir ihtişam içinde taptaze imajlar, sesler yaratıp klasik şiirimizin biçim ve muhteva açısından beklenen dirilişini gerçekleştirme imkanı sunduğu "Diri" ile görkemli şiirlerine bir yenisini daha ekledi. Adeta manevi yükselişin anıtını dikiyor zamana, genelde tekli mısra üzerinden giderek klasik şiirimizin biçimsel karakteristiğine selam çakıyor, diğer taraftan bu mısra yapısını nitel ve nicel bakımdan hacimlendirip yalın muhtevasıyla muhatabına kolayca ulaşarak onu adeta esir alıyor ve özgürleşmesine vesile oluyor. Modernizmin yarattığı hayal kırıklığından inancın şefkatli kollarına sığınarak toplumsal ve sosyo-ontolojik eleştirilerini metropollerin harabeye dönmüş ideolojilerinden değil, insan yüreğinin yıkılmaz mabedinden yükselten şair ben, estetik üstünlük ve semantik derinliğiyle dilimize ölümsüz bir eser kazandırıyor.

Adeta kuşatma yapacak bir komutanın matematiksel hesabıyla, 1453 mısra askeriyle, yani "Diri"yle neyi amaçlıyor Zafer Acar; Zafer Acar adına gelecek yüzyılları, medeniyetimiz adına ise Batı menşeili şiiri fethederek İstanbul gibi İslamlaştırmak istiyor.

dağlar benim kardeşimdir yuppiiiiiiiiii
şuracıktaki plaza bile benden haberdardır
böyle sıska durduğuma bakma bay çınar
sen bir de adaleli geniş omuzlu boylu poslu ruhumu gör
bay çınar farkında mısın bana sataşan adamların hepsi kör
şu eşyalardan bir soyunayım şu sorunlardan şu kışı atlatayım bir
şu ağaca şarkı söyleyeyim yeşillensin çiçek açsın dağ taş
şu kuşu seveyim de tüylerinin varsın farkına
kanatlansın güzelliğinin kaynağına
şu insancıkları üstümden çıkarıp atayım
yeşil sahalara 10 numara formayla çıkayım bir
şu dünya yuvarlağına Pele gibi çakayım bir
türübünlerden gooooooooooooool diye bağırsın güzel kızlar holiganlar
maddenin filelerini deleyim bir bir