Aşk.. doğa.. ölüm.. ayrılık.. gibi ‘klasik izlekler’in yanına, her kitabında hayatı, o hayatın içindeki insanı küçük in­sanı sözün kısası, ‘toplumsal olan’ı koymayı ihmal etme­di Oğuz Tümbaş.

Hayli ilginç ve üstünde önemle durulması gerektiğine inandığım bir nokta daha: Kimi şairlerimizin hemen hiç kullanmadığı bazı kelimeler onun pek çok şiirinde ala­bildiğine yakışıklı ve alımlı bir biçimde geçtiğine göre, kendine özgü bir şiir ‘sözlükçesi’ne ulaşmayı da başardı Tümbaş, öyle anlaşılıyor; bunun açık ve seçik olarak be­lirtilmesinde yarar var.

“Hadi ben şiire gideyim,
şiirgillere
nigâr teyzelere gider gibi”

İşte Oğuz Tümbaş’ın kendine özgü bir şiir sözlükçesine ulaşmasının da ötesinde ulaştığı, ulaşabildiği yepyeni  bir sahicilik ve dinginlik. Bu dinginlik, en çok, yeni kita­bının (bu kitabın demek istedim) adında gösteriyor kendi­ni: Dünyanın en zor işlerinden biri olan ‘kitaba ad koyma işi’nin üstesinden bu dinginlik sayesinde mükemmelen gelmiş, gelebilmiş şairimiz; “Dingin Sözler Avlusu” adını taşıyan kitabı, onca yılın hatırına elbet değil, ulaştığı ‘sa­hicilik’ten dolayı, sevinçle okudum ve Oğuz Tümbaş’ı bir kez daha kutladım.

- Sina Akyol