Rasuller, çığır açmak, yeni bir medeniyet kurmak için gönderilen nebilerdir. Mucize göstererek risaletlerini ispatlamışlardır. Onlara ve inananlarına din ve ibadet özgürlüğü tanımayan toplumları yok edilmiştir. Bir diğer mucize türü ise rasul ve inananlarına moral olarak sunulan özel lütuflardır.

Son Nebi aynı zamanda evrensel rasuldur. Ona da özel lütuf olarak mucizeler verilmiş olmakla birlikte kıyamete kadar mutluluk yolunu gösterecek bir kutsal kitap, mucizelerin en büyüğü olarak, onun elçiliği ile indirilmiştir. Kur’an-ı Kerim, mucizeliği konusunda meydan okuyarak en kısa suresinde bile test edilebilirliğini ilan etmiştir.

Son zamanlarda *ateizm*, *deizm* ve *agnostisizm* adına Kur’an’a yönelik yapılan eleştiriler neredeyse aynıdır ve bu doğrultuda yazılan kitaplarda ise Turan Dursun’un etkisi açıkça görülmektedir.

İlahiyatçı Yazar Hasan Hüseyin Yıldız, ülkemizden Dursun, Arsel ve Ataman; Batı’dan ise Dawkins ve Onfray gibi ünlü yazarların görüşlerini kritiğe tabi tutarak bu eleştirilerdeki yanılgıları ortaya çıkarıyor. Üstelik Kur’an’ın neden en büyük mucize olduğunu ve *misl*inin yapılamayacağını anlaşılabilir yeni örnekler üzerinden açıklıyor.