Dil eğitimi, bir dili edinme sürecini ve uygulamasını ifade eder. Öncelikle uygulamalı dil biliminin bir dalıdır ancak daha çok eğitim bilimleri, öğretim psikolojisi, edebiyat, dil bilimi, sosyal bilimler ve bilgi felsefesi gibi bilimlerle ilişkili, disiplinler arası bir alan olarak ön plana çıkmaktadır. Gelişen dünyayla birlikte ticaret, medya, uluslararası ilişkiler ve eğitim gibi alanlarda birden çok dilde iletişim kurma ihtiyacı ortaya çıkmıştır. Bu durum dil eğitimi üzerine yapılan çalışmaları da artırmıştır. 
Dil eğitimi, bireylere bir dilin anlamını, kullanımını ve yapılarını öğretmeyi amaçlayan bir süreçtir. Bu süreç, genellikle dil becerilerini geliştirmeye odaklanır, yani konuşma, dinleme, okuma ve yazma gibi beceriler üzerine kurulabilir. Dil eğitimi, birinci dil edinimi (ana dil) veya yabancı dil olarak iki ana kategoride ele alınabilir ve dil öğretimi yöntemleri, dil öğrenme stratejileri ve dilin kültürel bağlamı gibi unsurları da içerir. Bu süreç, formel eğitim kurumları, dil kursları veya bireysel çalışma gibi çeşitli yöntemlerle gerçekleştirilebilir. 
Dil eğitimi araştırmaları, dil öğrenme süreçlerini anlamak ve öğretim yöntemlerini geliştirmek amacıyla yapılan önemli çalışmaları içerir. Bu araştırmalarda dil edinimi, dil öğrenme stratejileri, dil öğretim teknikleri ve dilin nörolojik temelleri gibi konular ele alınabilir. Dil eğitimi araştırmalarının başlıca hedefleri arasında etkili öğrenme ortamlarının tasarlanması, dil bozukluklarının anlaşılması ve dil öğretiminde yenilikçi yaklaşımların geliştirilmesi bulunmaktadır.