Yeni iletişim teknolojileri ve telekomünikasyonun gelişmesi ile, dünyanın politik ve iktisadi olarak farklı biçimde şekillenmesi söz konusudur. Özellikle 20. yüzyılın ikinci yarısından sonra, iletişim araçlarında yaşanan değişime paralel olarak gerçekleşen toplumsal, kültürel, ekonomik değişimlerin, bireyleri biçimlendirdiği ve yeni bir toplum modeli oluştuğu iddia edilmektedir. Etkileşim, paylaşım, bilgiye erişimde kolaylık, bağımsız ve kolektif içerik üretimi, araçların demokratikleşmesi, içeriğe etki edebilen tüketici gibi kavramların önem kazanması ile bireylerin yaşam pratiklerinde var olan değişim, film alanına da yansımaktadır. Dönemin iletişim, paylaşım ve üretim alışkanlıklarındaki değişim ile biçimlenen yeni izleyiciye uygun içerik ve biçimlerde filmler üretilmesi söz konusudur. Var olan bu yeni ortamın, üretim tüketim, üretici ve tüketici ilişkileri üzerine olan etkisi, sinema endüstrisinde izleyicinin de yeniden tanımlanmasını gerektirdiğinden, çalışma dahilinde yeni izleyiciye dair kavramlar ve iddialar tartışılmaktadır. Dijitalleşme sonrası yaşanan değişimlerin film alanına yansıyan etkilerine dair, araçların daha kolay ulaşılabilir ve kullanılabilir olması dolayısıyla, üretimin yalnızca profesyonellere ait bir alan olmaktan çıkarak “demokratikleştiği” olgusundan hareketle, çalışmada “üretim modellerinde demokratikleşme” üzerine odaklanmaktadır.