1990`lı yılların sonu ve 2000`lerin başında yaşanan oyunları anlama çabası, oyun bilimi (ludology) ve anlatı bilim (narratology) arasında büyük bir tartışma yaratmıştı. Bir taraf dijital oyunların oyun içi mekanik ve dolaylı olarak detaylı bir kodlama ürünü olduklarını savunuyorken diğer taraf her oyunun bir anlatıya sahip olduğunu iddia ediyordu. Nitekim günümüzde oyun çalışmaları alanında araştırma yapan akademisyenler olarak şunu biliyoruz: Bugünün oyun dünyasında her iki başlığın da ağır bastığı, envai çeşit oyun bulmak mevcut.
Oyun üretiminde mekaniklerin önemli bir rol oynadığı aşikâr. Farklı mekaniklerin ortaya çıkmasıyla birlikte oyunlar çeşitlendi, bazıları oyun türlerinin belirlenmesine ön ayak oldu, bazıları ise sadece kopya olarak kaldı. Günümüzde oyunu oyun yapan "şeyin", birçok anlamda sorgulandığı bir dönemi yaşamaktayız. Giderek daha da simülasyona dönüşen oyunlar, gelişen grafik ve yapay zekâ teknolojileri ile birlikte 90`lı yıllardaki oyunlardan çok daha farklı bir hâle gelmiş durumdalar.
Dijital Oyunlar 3.0 Oyunlar ve Mekanik isimli kitabımız, tam da bu dönüşümü ve oyunların günümüzdeki konumlarını araştırıyor. Oyun çalışmaları alanında araştırmalar yapan akademisyenlerin bir araya geldiği bu kitapta, oyun mekaniklerinin zaman içerisindeki değişimleri ve anlatı ile kesiştiği noktalara dair birçok makale bulunmakta.