Devrim, asırların suskunluğuna karşı atılan bir çığlık, tehditlere karşı bir meydan okuma, yağmur gibi yağan zulme karşı bir isyandır. “Yakında nasıl bir inkılapla yıkılacaklarını görecek olan” (Şuara 227) zalimlerin idam fermanı, mazlumların sırtları üzerinde yükselen sarayların yıkım kararıdır. Ve her eylem gibi devrim de bir faile ihtiyaç duymaktadır. “Dağlara yüklense onları paramparça edecek” (Haşr 21) bu emaneti ise ancak kendi içinde kendileriyle olan savaşı kazananlar yüklenebilecektir ki bu “insanlar” varlıklarıyla, gayretleriyle ve sorumluluk bilinçleriyle toplumun tıpkı bahsi geçen dağlar gibi paramparça olmasını engellemektedirler.