Bu kitapta ele alınan ve değerlendirilmeye çalışılan ana nokta, “eşitlik”, “liberalizm”, “özgürlük”, “çoğulculuk”, “hoşgörü”, “çok partili siyasal düzen” ya da “seçim” gibi demokrasiye atfedilen kavramlar bağlamında, bir siyasal yönetim biçimi olarak demokrasinin insan haklarının gelişmesi ve korunması için bir önkoşul olup olmadığıdır. Bu açıdan kitabın ana teması ve amacı, demokrasiye atfedilen söz konusu kavramlardan hareketle, insan haklarının korunması ve geliştirilmesi için demokrasinin insan hakları açısından zorunlu bir önkoşul olmadığına, demokrasiye atfedilen bu kavramların gerek teoride gerek pratikte temel –insan– hakları açısından tehlikeli olabileceğine dikkat çekmektir.