“Çi xweş bu ew şev, dema ku te ster bi tilikan dihejmartin u te ya di çaven xwe de ji bir dikir.”
“Ma çawa em de bidin du şopeke,
Heger lingen me hin di reya male de
Şaş dibin.”

Di berhevoka xwe ya bi nave “Dema Ku Bi Pinpinikan Şa Dibim” de, niviskar Xoşman Qado me li ser pişta hespe xweşbez e helbesta bexşani ya Kurmanciya reşbelek siwar dike u me dibezine ber bi asoyen helbesta deruni ve, ku hesten meşka dil u mejiye me li wir tene kilandin.

Bi peyven xweşristi u hevoken xweşhunayi, niviskare me ye ciwan, ditin u guwahiyen xwe yen der heqe çend salen rabihuri yen tiji keser, bobelat, eş u şademergiyen Rojavaye Kurdistane de ji xwineran re raber dike.

Zimaneki ku xwe radesti rewani u xweşbejiye kiriye u xwe berdaye nava dilike şewazeke nujen a ku dikare deriyeki nu li ber afirandina di pexşana Kurdiye de veke.