Yerlerden topladığım solucan parçaları gülüyor

Çocukken yediğim topraklar

Ağzımdan içinden bir bir

Ayaklarımın altından sütle karışık yağmur

Şaşırdım, yere uzandım yüzümün üstüne düştüm

Güneşin getirdiği kabuklara sarıldım

Geçmedi hayret

Yeni sorulara başladım. dehşet

Yirmi beş yaşım pişmanlıkla

Toz toprak kanla

Utan içinde kin nefret can çıkmasıyla

Burnumun üzerine düştüm ısırdım dilimi

Geçmedi şaşkınlık geçmedi hayret