Yaşadığın her üzüntü rahmete dönüşecek; belki yakın, belki uzak zamanda... Akışa bırakmak dedikleri hani. Ama boş vermek değil bu, elinden gelenin en iyisini yaptıktan sonra akışa bırakmak.

Çok büyük bir güç var; öyle büyük ki hiçbir emeğini zayi etmiyor. Önce dünyalarını alıyor sonra bambaşka dünyalar veriyor sana, fazlasıyla... Ama bizim gibi aceleci değil...

Sabretmek her ne kadar klasik bir kavram gibi dursa da herkesin sabrı bir o kadar da kendine özgü... Bazen umutsuzluğa düşsek de umutsuzluk da insana dair değil mi zaten?..

Samimi bir duyguyla inandığında zaman sana bereketiyle gelecek, Allah seni farklı suretlerde, farklı şekillerde mutlu edecek, görebilirsen tabii...

Görebilmek de nasibin bir parçası çünkü...