Sabahattin Ali’nin hikâyecilik manasında kat ettiği merhaleleri, eserlerine baktığımızda açıkça görürüz. Yazarın 1930’lu yıllara kadar geldiği dönemde yazdığı hikâyeler romantik ve bireysel bir karakter taşırlar. Sabahattin Ali’de gerçekçilik esasen Anadolu’ya yönelişle başlar. Yazar 1930’larda gözlerini Anadulu’ya ve Anadolu insanına iyice çevirir. Bu ilk hikâyelerinden sonra “hayata,muhite dönük, realist” hikâyelerinin ilk örneklerinden bazılarında da zaman zaman romantizm izleri görülür.