Böyle olmaz. Okuyucu kendini engelli koşu yarışında hissediyor.

Her seferinde böyle uzun, böyle karışık yazmama bir mazeret bulduk; bir kılıf hazırladık. Yazdıklarımızı hiç düzeltme gereği bile duymadık. Artısıyla eksisiyle, tatlısıyla ekşisiyle vb “işte ben buyum” dedim.
Siz ne diyorsunuz?
Çok şey yazıp hiçbir şey yazmamak bu mudur?

Kitabın adını da özellikle DEFOLU YAZILAR koydum ki kimse hayal kırıklığına uğramasın. Tabii ben de mahcup olmaktan kurtarayım. Öyle ya kendin seçtin kendin buldun, “kendin ettin kendin buldun” misali.

Bu arada defosuz yazı, defosuz kitap görürseniz bana da haber verin, olmaz mı?