Azerbaycan edebiyatının Türkiye`de daha iyi tanınabilmesi için seçilebilecek en iyi örneklerden biri Celil Mehmedguluzade`dir.

C. Memmedguluzade, zengin Azerbaycan halk anlatıcılığıyla modern hikayeyi birleştirmiş, kendisinden sonra gelen yazarlar üzerinde bugüne kadar devam eden bir etki yaratmıştır. Onun hikayecilikte gösterdiği en dikkate değer başarı, veraset geleneğine bağlı, çoğu kalıp halinde intikal eden bir hikemi tarzdan kurtulup "yeni hikaye dili"ni bulmuş ve kullanmış olmasıdır. Bu özelliğiyle Celil Memmedguluzade üslup sahibi bir yazar olarak da hatırlanmalıdır.

Yazarımız, yaşadığı zamanın umumi gelişmeleri tesirinde, daha çok sosyal gerçekçi bir hikaye anlayışını benimsemiş, çevre ve insan karakterlerini baaşrılı bir mizahı üslupla anlatmıştır. Hikayelerinin hemen hemen hepsinde, bütün gerçekçiliği içinde, sosyal yergi hakimdir. Bu yönüyle onun hikayeleri, o günün Azerbaycan`ı için adeta bir tutanaktır. Zaman, çevre ve insan ilişkileriyle geleneksel değer yargıları bu hikayelerde olduğu gibi verilmiştir. Şark hikayeciliğinde hakim mübalağa be hikemiyetinin yerini tarafsız bir gerçekçilik almıştır. Bu sebeple C. Memmedguluzade, Azerbaycan realist hikayeciliğinin kurucuları arasındadır.