*Ben bir anneyim. Otizmli bir çocuğun annesiyim. Annesiydim...

İlk nefesinden son nefesine kadar, başka mevsimlerdi bizim yaşadığımız. Zaman başka türlü aktı hayatımızda... Bazen geceyi bilemedik bazen de gündüzü. Yolcusu sadece biz olduğumuz ıssız yollardan geçtik. Kimselere anlatamadık yaşadıklarımızı, her adımda sessiz feryatlarımızı ruhumuza gömdük adeta. Her otizmli çocuğa sahip ebeveynin yaptığı gibi..."

Daima Birlikte, işte bu sessiz feryatları anlatıyor...

Kanunların arkasına sığınarak reddedilen yardım isteklerini duyurmak, bilmemekten doğan toplumsal baskıyı yıkmak, tüm zorluklara rağmen otizmli çocuklarına en iyi şekilde anne babalık yapmaya çalışan ailelerin dört duvar arasında maddi manevi hangi fırtınalara göğüs gerdiklerini daha yüksek sesle duyurmak için kaleme alındı.

Bir ailenin yaşadıklarının yazıldığı bu kitap, aynayı topluma da tutarak otizmin sadece bir aileyi değil toplumun her kesimini ilgilendirdiğini tüm netliğiyle gösteriyor. Çünkü otizmli çocuklar, toplumun en özel üyeleridir!