Sevgili;

Üzgünüm, amacın beni kırmaksa kırılmıyorum. O eşiklerim çok yüksekte artık, ulaşamazsın. Teşekkür ederim, hayal edemeyeceğim kadar güzel zamanlarım oldu seninle. Düşüme, sevincime, kırgınlıklarıma ortak oldun, beni zenginleştirdin. Her açıdan çok mutlu kıldın beni.

Hayal kırıklığı diyebilirsin. Yara, ukde hatta kaçamak diyebilirsin. Benim gözümden bakarsan adı da, anlamı da, derinliği de çok değişir. Sen benim için sıcak bir elsin, babasın, arkadaşsın, dostsun, sevgilisin, fırtınalı denizlerde kıyıda güçlü ışığıyla yol gösteren fenersin. Ne olursa olsun, nasıl görünürse görünsün, bunları benim elimden sen bile alamazsın. Bir zamanlar beni nasıl sevdiğini biliyorum. Kimseye göstermediğimi sana uçsuz bucaksız sunduğumu biliyorum, her anlamda. Bu mutluluk bana yetiyor, daha fazlasını istemiyorum.

Nereye gitsem, ne yapsam, kimle olsam hep benimle olacaksın; senden izler taşıyorum, bunu unutma. Seni bambaşka, ömürlük seviyorum. Ama ne umudum ne inancım ne gücüm ne de isteğim yok artık. Sanırım ömrüm senin sıcaklığını, bana yaşattığın heyecanı başkalarında aramakla geçecek.