Sözel bir kültürün egemen olduğu bir toplumda, yazı, bu yapılanmanın doğası gereği marjinal kalmaktadır, hatta abartma sayılmaması gereken bir benzetmeyle, olağandan biraz daha fazla kişiye gönderilmiş bir mektup konumundadır. Ve marjinal olan herşey gibi, onu marjinalleştiren çoğunluk refleksleri açısından bir ucube olmaktadır.