Ulus olarak en büyük eksiğimizin bilgisizlik olduğunu düşünüyorum.
Biz böyle değildik ama giderek böyle olduk.

Bilgisizliğimizin yanı sıra buna ilişkin bir de yanlışımız var: Bilgi edinmenin yöntemini ezberlemek sanıyoruz.

Oysa bilgi edinmek bir sevinçtir.

Öğrenmek mutluluktur.

Öğretmenlerinin, anne babalarının, büyüklerinin çocuklara öncelikle kazandırmaları gereken bilinç budur: Araştırarak, irdeleyerek, soru sorarak öğrenmenin, bilgi edinmenin, akıl yürütmenin can sıkıcı zorunluluk ya da ezbercilik değil, bir mutluluk, bir sevinç olduğu…

Yüzüncü yılında 23 Nisan 1920 derslerini hazırlarken uygulamaya çalıştığım yöntem bu oldu.
Umarım başarılı olmuşumdur.