Çocukluk, insan olabilmenin temelidir. Çocuklar ruhu ve özüyle hayatta var olmak isterler. Dünyayı merak duygusuyla keşfederler.

Yaşadıklarının üzerine koyarak büyür ve gelişirler. Onlar iyi bir gözlemcidir, ne sunarsanız öyle şekillenir. Deneyerek ve yaşayarak daha kolay öğrenirler. Hayalleri sınırsızdır, enerjileri bitmez tükenmezdir, hep farklı şeyler yapmak isterler…

Çocukluk; bir ressamın hayal gücünün tuvale yansıması, bir müzisyenin duygularının notalara dönüşmesi, bir romancının hayal dünyasının yazıya dönüşmesi, bir şairin ruhunun mısralara dönüşmesi gibidir…

Çocuk olmak; toprağı avuçlamaktır, gökyüzüne bakmaktır, rastgele sağa sola koşmaktır, bir şeye başlamaktır, bir şeylerle uğraşmaktır, sağı solu dağıtmaktır, kaydırağa ters binmektir, kendini yaşamaktır, varoluşunu oluşturmaktır…