Pozitif terbiye, günümüzün yükselen değerlerindendir. Çocuk, ilk eğitim ve terbiyeyi aileden alır. Önemli olan bunu pozitif bir şekilde yaşama geçirebilmektir. Çocuk, toplumun geleceğidir. En güzel şekilde eğitilmeli, yaşama en iyi şekilde hazırlanmalıdır. Eğitsel, sosyal, bilişsel ve empatik olarak donanımı olan çocuk, sosyal yaşantı için bir kazanç olduğu kadar; kendi mutluluğu, huzuru ve başarısı için de pozitif şekilde eğitilmelidir. Her ne koşulda ve durumda olursa olsun ebeveynin önce kendini bilinçlendirmesi, eğitmesi ve daha sonra da çocuğuna bunu yansıtması gerekir. Aileler ve eğitimciler bu konuda birinci derecede sorumludur. 

" Karanlığa küfredeceğine bir mum da sen yak." Konfiçyus.       

 Evet, çocukların ve ergenlerin toplum içinde bizlere yaşattıkları olumsuzlukları gördükçe, herkesin bu gençlerin ana - babalarını suçladıklarını görürsünüz. Genelde de şu sözleri duyarız hep: Anne babaları bu çocuklara hiç mi terbiye vermemiş? Bunların aileleri hiç mi ilgilenmemiş çocuklarıyla? Nasıl bir ailede yetişmiş bunlar, böyle sorumsuzca çocuk yetiştirilir mi hiç? Anne baba yeterli eğitimi verseydi çocukları böyle mi olurdu? Ah şu aileler yok mu? Hep aile suçludur, hep anne babalar suçlanır. Öyle ya suçlamak kolaydır, önemli olan çözüm getirmek değil midir? 

Peki onlar neyi yanlış yaptıklarını, nasıl yapmaları gerektiğini nereden öğreneceklerdir! 

Şüphesiz ki hayati öneme sahip çocuk - ergen eğitimi ve terbiyesi için bu kitap size yeni ufuklar açarak rehber olacaktır.  

Henüz çok geç olmadan. Ne dersiniz?...