Menduh BAYEZIT’IN kaleminden çocuk isimli romanı yetişkinler için ele aldı.
Hikâyemde karşıma çıkan herkes mi kötü olacaktı?
Hiç kimse bize şefkat elini uzatmayacak mıydı?
Neden insanlar iyilikten uzaklaşarak kötülüğe alıştırırlar kendilerini?
Oysa iyi olarak doğmazlar mı? Neden büyüdükçe kötü olurlar?
Dedim ya, çocuklar yaz mevsiminde açan bir elma gibi küçükken daha olgun olurlar.
Büyüdükçe elleri, ayakları, gözleri kocamanlaşır; kinleri, nefretleri çoğalır.
Eksilen tek yanları vicdanları olur.
Güz mevsiminde dalından koparılmamış çürük bir elmaya dönüşürler.
Bu yüzden çocuklar büyüdükçe küçülürler.