Bu çalışma Türkiye’deki aşı karşıtlığı sorununu çocuğun yüksek yararını merkeze alarak aşı karşıtı ebeveynlerin aşıya yönelik algılarını, ebeveynlerde aşı karşıtlığı fikrinin ortaya çıkışını ve yayılmasında etkili olan faktörlerin keşfedilmesini ve sosyal hizmet perspektifinde değerlendirilmesini amaçlamaktadır. Aşı karşıtlığı fikrinin ebeveynlerin çocuklara aşı takvimindeki aşıları bilinçli olarak yaptırmaması şeklinde tanımlanan ve basit görünen bir eylemden ziyade, aşılara yönelik endişeleri, güvensizlikleri, olumsuz deneyimleri, sağlıklı çocuk algısını, aşı yaptırmamasını etkileyen faktörlerini, bilgi kaynaklarını ve toplum sağlığını içeren çok boyutlu bir süreci ifade ettiği anlaşılmıştır. Bu çalışma Türkiye’de halk sağlığı alanında çocuğun üstün yararı ilkesini referans alarak aşı karşıtlığının sosyal hizmet perspektifinden incelenmesi adına yapılan ilk nitel sosyal hizmet araştırması olma niteliğini taşımaktadır.