Allah’u Teâlâ’nın verdiği nimeti, O’nun sevdiği yerde harcamak şükür; sevmediği yerde kullanmak ise küfran-ı nimettir.

Belaya şükretmek lazımdır. Çünkü küfür ve günahlardan başka bela yoktur ki, içinde senin bilmediğin bir iyilik olmasın! Sabır insana mahsustur. Hayvanlarda sabır yoktur.

 Meleklerin ise sabra ihtiyacı yoktur. Allah’u Teâlâ’nın her yaptığımızı, her düşündüğümüzü bildiğini unutmamalıyız. İnsanlar birbirinin dışını görür. Allah’u Teâlâ ise, hem dışını, hem içini görür. Bunu bilen bir kimsenin işleri ve düşünceleri edepli olur.

Aklı olan kimse nefsine demelidir ki; Benim sermayem, yalnız ömrümdür. Başka bir şeyim yoktur. Yarın ölecekmiş gibi bütün azalarını haramdan koru. Ey nefsim, sonra tövbe ederim ve iyi şeyler yaparım, diyorsan, ölüm daha önce gelebilir, pişman olup kalırsın.

Yarın tövbe etmeyi bugün tövbe etmekten kolay sanıyorsan, aldanıyorsun. Nimeti göndereni unutma, getireni de ihmal etme. Takva çok secdeden ötürü alında iz bırakma veya oruç tutmaktan sararma veya secde ve rükudan belin bükülme hali değildir. Eğilen boyunda veya sarkıtılan eteklerde takva aranmaz. Takva kalplerdeki vera halidir.

Ahmaklıkta en ileri gitmiş olan kimse, nefsinin faziletlerine en çok inanan kimsedir. Akılda en ileri olan kimseler ise nefsini en çok itham edenlerdir.