TARİHİ GÜNLERİN İÇİNDE
Miladi yeni yılın ilk sayısı bu. 112 aydır düzenli olarak süren bir çaba. Aylık acil ihtiyaç bizce. Aylık yayınların aşılamaz zorluklarından biri olan ‘geç söyleme’, bazı aylar bütün olumsuzluğu ile karşımıza dikiliyor. Aylık yayın, güncel olanın tartışmasına geç kalır. Bizim açımızdan bunu büyük bir soruna dönüştürmeyen bağlam şu; Cins zaten güncel olanla doğrudan o an ilgilenmeyi reddediyor. Dolayısıyla sorun yok. Ancak tam da içinden geçtiğimiz günlerdeki gibi modern dünya tarihinin en önemli kırılmalarına şahitlik ettiğimiz yerde, sözümüzü söylemek için biraz sabırsızlanıyoruz doğrusu. 
Tarih, bir disiplin olarak mecburen geriye doğru kurulur evet. Her şey bittikten sonra olan bitenin, nasıl olup bittiğine dair bir açıklama çabası. Bu çaba; doğası gereği tanımlar, sınırlar, kırar ve yeniden yapar. Duraklama Devri’nde kimsenin durakladığı yoktu, onu sonradan Osmanlı’nın yıkılış tarihini baz alarak biz uydurduk. Bugün Suriye’de gerçeğin aksine ters yüz edilmiş her şeyin yerli yerine oturtulma çabası, ulus devlet şapkasına sıkıştırılmış akılla bugünden yapılan bir modern okuma ile ‘iç savaş’ ve sonrası olarak okunabilir. Ancak Hz. Ömer’le başlayan ve tarih boyunca kısa kesintilere uğramasına karşın bin yıldan uzun süren bir şarkının en uzun esinin sona erdirilmesidir bu.
Tam da bu sebeple, bugün Suriye’de olanların bütün gürültüsüyle bir fetih olduğunu söyleyebiliriz. Yavuz Sultan Selim’den sonra kimin adı yazılacaksa onun adının yazılacağı bir fetih. İslam dünyasının sınırları, üniter devlet esasları numarası ile belirlenemeyeceği için haritalar üzerinde renkle tayin edilmiş bir geometrik aldanışa kapılmayacağız. Çocukça bir hayalcilikle suçlanmayı bile satın alarak, içinden geçtiğimiz şu tarihi günlerde ‘iyi hikâyenin’, kendisini tekrar etmek için tarih kitaplarından çıkıp masamıza kadar geldiğini fark etmeliyiz.
Bu tarihi günleri kayıt altına alırken hayalin beslediği romantizme savrulmayalım evet. Ancak cehaletin ya da korkunun ayakta tuttuğu romantizme de sıkışmayalım. Tarihi, geriye doğru bütünüyle kendi lehimize örgütlemeyeceksek, kendi aleyhimize de örgütlemeyelim. Tolunoğullarından beri nerede duruyoruz, bakalım.
Miladi yeni yılın ilk sayısında bu kadar sözü, her bir dakikası tarih olan içinden geçtiğimiz büyük günleri fark edelim diye özellikle uzatıyoruz. Yoksa, Miladi yeni yılda, yeni sayıyla birlikte başlayan yeniliklerden söz etmemiz gerekir. 
Daha fazlası var ama yerimiz bitti diye özellikle ikisinin haberini şimdiden vermek isterim. İlki, ilk sayısından itibaren Cins’in değişmeyen tek bölümü olan Cins Kafa’yı bu yıl, ‘yaşayan büyükler’e saygı kuşağına dönüştürdük. Evet biliyoruz, bütün büyükler zaten yaşar ve büyüklükleri bir açıdan da budur. Bu sayımızda ittifak edilmiş bir güzellik olarak Hasan Aycın var. Sonra Yalçın Koç ve sonrası…
Diğer haberimiz de adının “Biblioteka” ile “Kütüphanede Bir Gün” arasında gidip geldiği bir kitaplık bölümü. Kişisel kütüphanelerin raflarında dolaşacağımız bölümün ilk konuğu ise Necip Tosun. Yazar ve sanatçıların kütüphanelerinde aradığımız soru şu: Bir yazar neyden yapılır?