Sade, duru, samimi, naif ve bir o kadar da yaşam sevincinin dolup taştığı dokunuşlar...

O en tekinsiz tarafının en çok sustuğu belki de en çok haykırdığı, sessizliğin çığlığıyla...

Yaşama en yakın duran sözcüklerdeki sarhoşluğun çılgınlığında...

Bakışların konuştuğu dilde mısraların arasından akan mavi mürekkebin boyadığı evren...