Güneş Işığı palmiyelerin yaprakları arasından sarı kılıç namluları gibi süzülüyordu ve Vit, Csí’nin yerini bulmuştu çünkü parmaklığın üzerinde Csí’nin küçük ayaklarının izi kolayca belli oluyordu.
‘Bugün henüz dua etmedim’ diye düşündü küçük kırlangıç ve doğuya döndü.
“Büyük Işık, kutlu ol!” diye cıvıldadı. “Bize bak, soyumuza bak ve göçmenlere yardım et...” Tıkanmıştı. Artık uzaklarda uçan ve yuvaya yeni bir eşi götüren Csí’yi düşünüyordu. “Ve yanıma dönebilmesi için Csí’ye yardım et Ebedi Işık!”
Bu sonuncuyu söylerken artık ağlıyordu.