"...Bektaş`ın mimari çabası, sonuçta çok radikal bir biçimde temel Modernist paradigmalara yönelik kesin bir vukufave katılıma dönüşür. Zaten, Yeni-Atatürkçülük`le Harbernas`ın tanımladığı biçimiyle Modern`in uzlaşmasından daha doğal hiçbir şey olmamalıydı; gerçekte, her ikisi de birer `modernlik projesi` olduğuna göre, bunların birgün gelip Türk mimarlık düşüncesinde kesişmesi de aynı oranda kaçınılmazdı..."