Felsefi antropolojinin kurucularından Helmuth Plessner, 1924 tarihli bu eserinde Ferdinand Tönnies’in “cemaat” ve “cemiyet” kavramlarından hareketle sosyal radikalizmi eleştiriyor. Plessner, modern toplumlarda imtiyazsız alt-gruplar arasında kök salan ve insanlar arasında aracısız ilişkilerin mümkün olduğu inancına dayanan sosyal radikalizmin, cemaat ideali uğruna cemiyeti reddetme eğilimi taşıdığını belirtiyor. Cemaatin beşeri hayat formu olarak sınırlarını ortaya koymayı hedefleyen Plessner’e göre, cemiyetin reddi bir yandan kitle toplumunun anonimliğinden kurtulma cazibesini taşırken öte yandan fanatizme dayalı otoriter siyasetin yükselişi tehdidini barındırmaktadır.

Cemaat idealine duyulan sempati bugün de kimlik siyasetinde ve liberalizm eleştirisinde kendini hissettirmektedir. Geçerliliğini halen koruyan Cemaatin Sınırları sosyal bilimlere ilgi duyanların göz ardı edemeyeceği bir eser.