İnsan kendisine ara veremiyor.

Felaket başlamadığında bir rol biçemiyor kendi edisine.
(Bu panayırda kendini kaybetmenin)
Duvarlarına ‘Kahrolsun Duvarlar’ yazamıyor, yazamaz da.
Kahrolsun Nirengiler Yaşasın Rüzgârlar.
Kahrolsun Mecaz Sevmeyenler Yıkılsın Mecalsizler.
Kahrolsun Kahırcılar Yaşasın Yalnızlıkçılar.
Kahrolsun Fetretçiler Yaşasın Cemciler.
(Rüzgâr çıkaranları sevmenin)

İnsan kendisine ara veremeyendir.