1981 Haziranı...

PTT’ye yazdırılan telefon görüşmesi beş, altı saat belki daha fazla süre bekledikten sonra gerçekleşiyordu. O kadar ki yatırım için telefon aboneliğine yazılıp, yirmi yıl sonra çoluk çocuğa büyük bir kazanç sağlayacak yıllardı.

AVM’lerin, “cafe”lerin, renkli onlarca televizyon kanalının olmadığı, bilgisayarın, internetin, cep telefonunun, döviz bürolarının, ithal malların hayatımıza girmediği, yılbaşında tebrik kartlarının kapış kapış satıldığı yıllardı.

Filiz Akın, Cüneyt Arkın, Ediz Hun’lu filmler henüz rağbet görüyor,

İbrahim Tatlıses’in devri yeni yeni başlamıştı. Yılbaşı gecesi saat tam 12.00’yi gösterdiğinde havai fişek atma adeti yerine çıkacak dansözün merak edildiği, Zeki Müren’in giysisinin takip edildiği yıllardı.

Türkiye nasılsa Nizip de öyle, Nizip nasılsa İstasyon mahallesi de öyleydi...