Zaman değirmen gibi öğütür derler ancak bu defa öyle olmadı. Dolap oldu sakladı ne konmuşsa içine. Zamana bırakılanlar zarflarda birikti. Yılların bereketiyle damlaya damlaya sel olamadı fakat belki yeni geçitlere sal olacak ümidiyle...

Bu sal heyecanımıza bir ümit ışığı olup belki bizi “Üzüm üzüme baka baka beyazlaşır” kıyılarına ulaştıracak. Satırlar ve sayfalar rota çizecek, pusula olacak...

Her denemenin bir hikayesi vardır. Yazılanlar da yazanın hikayesidir. Kalbin gıcırtısının gücü; kalemin cızırtısında, okuyucunun sesinde, jestinde ve mimiklere yankılanır. Bir iz bırakması temennisiyle...

“Okumak uyku kaçırır.”