Bir süre sonra her şey bulutlara benziyor.
Şekilden şekile girip kayboluyor hayatımızdan.

Kute bir kuş oluyordu rüyasında. Köyün üstünde geziyordu kanat çırparak. Bütün köy toplanmış onu arıyordu. Köyün hayvanları bile dile gelmiş, dillerinde Kute ismi köşe bucak onu arıyorlardı. Sonra süzüldü kendi evlerinin damına kondu. Önce zalim babasına baktı sonra gariban anasına. Babası eskisinden daha güçlü görünüyordu artık. Konuşurken ağzından alevler çıkıyordu. Karşısında ne var ne yok yanıyor kül oluyordu. Gariban annesi, babasının yaktığı yerleri eliyle söndürmeye çalıyordu. Kapkara olmuştu elleri, saçı ve kaşı yanmış dudakları kurumuştu. ``Evimi ocağımı yakma, sana başka kız çocukları doğururum,`` diyordu.