Gazi Zahîreddin Muhammed Babur, mağlubiyetler, kaçışlar, ihanetler, kayboluşlar, zevku sefaya dalışlar, çocukluk hayellerinin peşinde boşa çıkan seferler, gizemci savruluşlar ve sert yasaklarla biçimlenen hayatını meşhur eseri Baburnâme`de [Vekayi] ayrıntılatıyla ve dürüstlükle anlatır. Baba tarafından Timurlu, anne tarafından Cengizhanlı bir hükümdar, dünya malında gözü olmayan bir "kalender," fethettiği memleketlerin havasını, suyunu, bitkilerini ve hayvanlarını anlatmayı, tecrübe ettiği cengi anlatmaya tercih eden cesur ama alçakgönüllü bir savaşçı ve Batı ve Doğu tarihinin öncü hatırat yazarlarından biridir Babur.

1500`lü yıllarda temellerini attığı Hind-Türk İmparatorluğu [Büyük Moğol İmparatorluğu] onun incelik, haz, inanç ve adaletle biçimlendirdiği dünya görüşünü Hindistan`da bıraktığı inanılmaz mimari eserler, dinsel barış ortamı ve Altay halklarına özgü özgürlük hissiyle yaşatmış ve 1877`de bu hanedanın tacı, unvanlarına eklediği "Hind-Türk imparatoriçesi" sıfatıyla Kraliçe Victoria tarafından takılmış ve kraliçe Babur`un halefi olmuştur. Babur ve Türklerinin efsanesi hâlâ Afganistan, Pakistan, Hindistan üçgeninde anlatılmaktadır - tıpkı gizli kaderdaşı Osmanlıların Orta Doğu`dan Avrupaya uzanan bir coğrafyada, atası Timur`un tüm Orta Asya`da, Cengiz Han`ın insanlığın kolektif hafızasında yaşaması gibi...