Güneşli bir günde, Alis ve ablası dolaşmak için kırlara çıkmıştı. Ablası kitap okuduğu için Alis’in canı sıkılıyordu. Kendi kendine keşke papatyalardan taç yapsaydım, diye düşündü.

O sırada, yanından kırmızı gözlü bir tavşanın geçtiğini gördü. Tavşan kendi kendine söyleniyordu. Alis ise şaşkınlıktan donakalmıştı. Çünkü daha önce hiç konuşan tavşan görmemişti. Tavşan cebinden bir saat çıkarıp baktıktan sonra telaşla “Eyvah! Geç kalacağım“ diye söylendi. Alis gördüklerinden çok etkilenmiştir. Neler olduğunu anlamak için merak içinde kırmızı gözlü tavşanın peşine düştü.