Yaz göz açıp kapayıncaya kadar çabucak geçmişti. Okulun ilk günüydü. Sen çok heyecanlıydın. Annen bir sürü çocukla tanışacağını ve yeni şey öğreneceğini söylüyordu. Bütün arkadaşların çok nazik görünüyorlardı ve sen onlarla oynamak için sabırsızlanıyordun. Fakat hiçbiri seni içlerine almadı, tek istediğin bir yere ait hissetmek olmasına rağmen. Sana lakaplar taktılar ve sen bunu kimseyle paylaşamadın. İçine attığın şeylerin sayısını arttıkça sen büyüdün, büyüdün, büyüdün. Ve bir gün olanlar oldu!

Bu zorbalığı durdurmanın, zorbalığa maruz kalanlarla empati kurmanın, öz saygıyı geliştirmenin ve büyümenin hikâyesi.