Genelde herkes, bir konuda sıkışıp kaldığında zaman en iyi ilaçtır der. Başkaları için doğrudur, ama benim için ilaç milaç olmadı. Belki de ben yarama dokundurtmadım. Kabuk bağlayacağı zaman, gözyaşlarımla sulayıp tekrar kanattım. Yetmedi üzerine özlemimi biber misali serptim. Ve zaman, benim için yaramı büyütüp kanatmaktan başka bir işe yaramadı.

Demek ki zamanın iyi geldiğini söyleyenler zamanın iyileştirmesi için fırsat veriyordu. Ben yaramdan da memnundum, kalbimi deşerek kanatmasında da. Hayatta tek bir adama aşık olmuştum, oda beni buna pişman etmişti. Kızamıyorum bile. Apansız gelip gitmelerinden çok bana yaşattığı özlemleri yordu. Ben özlemekten yorgun düştüm. Sevmekten asla. Neredesin benim şımarık sivri dilli, yeşil gözlü buğulu bakışlı sevgilim. Gel de bitsin bu ayrılık.