“Halil Yeni’nin şiirinde beni en fazla cezbeden, her daim diriliğini koruyan umut oldu. Genelde son dönem Türk şiirinde, özelde toplumcu gerçekçi şiirde uzun yıllardır varlığını sürdüren umut yitimine onun şiirinin hiçbir dizesinde rastlamadım.”

Uzun bekleyişi sürüyor aydınlığın,
Açılmayı unutmuş paslı kapılar arkasında,
Nefret koşar adım düşerken ardımıza,
Kaçmanın çare olmadığını anlatıyor bize yarınlar.
Savrulma, birbirimize sığınalım,
Bu fırtına geçene kadar.