Bizi unutkanlıkla suçlayanlara karşı donanım sağlayacak son yılların hızlı bir dökümü... Kadınlar hakkında, erkeklerin çoğunu, kadınların azını kızdıracak düşünceler... Kendimize yönelik hoşnutsuzluğumuzun yaşamın çeşitli alanlarındaki yansımaları... Türkçe konusundaki tartışmalar, yanıtlar, sorular...

Medyanın acımasızlığının, ahlak anlayışının eleştirisi... Kültürün esaslı bir parçası olarak müziğimizin durumu... Edebiyatın gerekliliği... Eğitim, çocuklar, ders kitapları, çocuk edebiyatı... Romanın, öykünün, denemenin, biyografinin bugünü, yarını...

Edebiyatımızın magazinleşmesinin iki roman üzerinden eleştirisi... Ayvalık’tan Beyrut’a, Aksaray’dan Midilli’ye, Şırnak’tan ABD’ye, İskenderun’dan İran’a gezi izlenimleri...

Çoğumuz oğullarımızı *Akıllı oğlum*, kızlarımızı *Güzel kızım* diye sevmiyor muyuz? Sadece bu söyleyiş bile kızlarımızın kendilerini güzel olmak zorunda hissetmelerine yol açmaz mı? Kızlarımızın güzel oldukları kadar akıllı olduklarını da bildiğimize göre onları çocukluklarından itibaren neden sadece güzel olmak konusunda koşullandırıyoruz?

Kızlarımız, kadınlarımız güzel de olsunlar tabii; ama güzelliklerinin esiri olmasınlar. Sadece güzel olmakla yetinmesinler. Son sözü Özdemir Asaf`a bırakalım yine. O söylesin:

*Sana güzel diyorlar, sakın olma!*