Bilinçaltı kirlenenin, ahlak çöplüğü erken kokar.

“Boşluktaki Çığlıklar” bir uyuşturucu trajedisidir. Bu trajedide çok şey görecek, çaresizlik günlüğünde delirten sesler, kahreden can çekişmeleri duyacaksınız.

“Boşluktaki Çığlıklar”ı okuduğunuzda kalbiniz parçalanacak, gözleriniz yanacak, dudaklarınız sirke dökülmüşçesine kuruyacak, diliniz tutkal gibi damağınıza yapışacak.

Uyuşturucuyu, vebaya (virüs) benzetiyorum. Vebanın diğer adı “Kara ölüm”dür. “Kara ölüm”, bulaşıcı ve pandemik bir vakadır. Ne ülkesi vardır, ne coğrafyası…

Uyuşturucu, artık bu çağın bir vebası… Kıskacında milyonlarca can inliyor. Tedavisi ne imkânsız ne de kolay. Çarmıhında kayıplar, ayıplar, acılar, çaresizlikler var.

“Bana ne!” demek risktir, “Susmak” her zaman sükût getirmez.