“Boşluğun İçinden”, insanların arasından usulca geçen, zaman zaman onları dinleyen, bazen uzunca ama ürkütmeden seyreden ve sürekli anlamaya çalışan bir yazarın ilk öykü kitabı.

Kader Bolat, aceleciliğin tuzağına düşmüyor ve zamana yazdıklarının pişmesi için imkân vererek başlıyor yolculuğuna. “Boşluğun İçinden” son olmayacağı aşikâr bir ilk adım.

“Sehpadaki çerçeveyi alıp hızla duvara fırlattı. Üzerinde bir çift gözün ağırlığıyla, ortalığa yayılan cam parçacıklarına aldırış etmeden odasına yöneldi. Aynanın karşısına geçip uzun uzun inceledi yüzünü. Saçlarını topuz yapmaya karar verdi, gençken çok yakışırdı. Nerede hata yapmıştı? Çok mu yumuşak başlı davranmıştı bunca yıl? Camı ardına kadar açtı. Karşı evin çatısındaki taklacı güvercin ona bakıyordu. Çağrısına kulak verecekmiş gibi kollarını iki yana açıp gözleri kapalı bekledi.
‘Davete icabet et, Nimet Hanım!’
Kocasının çınlayan sesini susturmak istercesine iki elini kulaklarına sıkıca bastırdı.”