Boşanma, iki insanın karşılıklı rızasına dayanarak resmî olarak onaylanmış evliliklerini hâkim kararıyla sonlandırmalarına denilmektedir. Bu kitap, öncelikle boşanmanın tarihsel arka planını, boşanma sürecini açıklamakta ve Türkiye`de aile kurumunun yapısal dönüşümüne bağlı olarak boşanma olgusunu ele almaktadır. Kitabın başında geçmişten günümüze boşanma olgusu ve din arasındaki ilişki ele alınmıştır. Ardından boşanmanın nedenleri, istatistikleri, boşanma süreci ve modelleri açıklanmıştır. Daha sonra boşanma sürecinden en çok etkilenen çocuklar ve toplumun ruhu olan sosyal sermaye ve boşanma arasındaki ilişki ele alınmıştır.
Tarihsel süreç incelendiğinde birçok toplumda boşanmayı önlemek için engellerin oluşturulduğu ve boşanmanın zorlaştırıldığı görülmektedir. Fakat boşanma her dönem ve her çağda var olan bir gerçeklikti ve var olmaya da devam edecektir. İnsan her ne kadar bir ömür mutlu olmak için evlense de her zaman hayal ettiği mutluluğu bulması mümkün değildir. Artan bireyselleşme, ben algısı, bireysel tatmin duygusu ve ailenin birçok görevi topluma vermesi boşanma oranlarını artırmaktadır. Boşanmak, sadece hâkimin mahkemede boşanma kararı vermesinden ibaret değildir. Çünkü boşanma; sosyal, psikolojik, ekonomik, psişik vb. birçok boyutu olan bir gerçekliktir. Boşanma sadece karı kocayı ilgilendiren bir karar da değildir. Öncelikle çocuklar, sonra aileler ve ortak arkadaşlar bu süreçten etkilenecektir. Bu bakımdan boşanma öncesinde karar vermek, mahkeme süreci ve boşanma sonrasında uyum süreci kişiden kişiye değişmektedir.