“Normal” bir hayat için itaat etmeleri yeterliydi!

“... Ne yazık ki burası dünya değil ve dünya da iyi durumda değil. Bizim gibi gençler koşullanmış halde yaşıyor; arzularını, gelecekteki kariyerleri ve önemli kişilerin çevresinde yer alma olasılığıyla takas ederek bastırmayı öğrenmişler. Anne babaları tarafından bedensel duyularıyla cezalandırılan gençler, artık kendi duygularını bile algılamaktan aciz görünüyor, arkadaşlığın ne olduğunuysa artık bilmiyorlar. Bir şeyleri değiştirmek için bir şey yapmak zorundayız...”