“İnsanoğlu yeter ki vermek istesin… 
İster Tanrı eli olsun ister insan eli… 
 Tanrı’ nın bir tezahürü isek bize sevgiyle 
el veren insanlar kadar, elimizi sevgiyle 
verebileceğimiz insanlarımız olsun.
Pirincin içindeki taşları ayıklayarak...

Alphonse Daudet’ nin deyişiyle: 

“Şimdiye kadar lüzumundan fazla sevdim. 
Artık sevilmek istiyorum.” dercesine.