Uzayan kısalan saçlardan, sana ait olmayan anlardan, gitmediğin yollardan yorulmadın mı?

Canım,

Birini pencere kenarına çiçek koyacak kadar sevmek lazım.

His boşluğu ve iç burkulması diye bir şey varmış.

Çok sevince anladım.

Hayat, o evde yerin yok diyor. yerini bil.

Evdeki ve sokaktaki tüm savaşları kaybettiğim yerdeyim.

Hala güzel olduğunu bilmeden, güzel duranı seviyorum.

Ellerini takip ediyorum, hala.

Elin ısısıyla kalbin ısısı birbirine ne yakınmış.

Kalp sıkışıyor, el buz.

Yüzümü yağmura uzatsam geçecek diyorum. geçmiyor. ev buz.

Anlamaktan yoruldum.

Sarılmaktan.

Sen, o evde  sarılmaktan korkanların en uzağında dur, olur mu?

Öyle birine aşık ol ki, her şeyi unut. dans etmeyi hatırla.

Birini pencere kenarına çiçek koyacak kadar sev.