şiirin yeri yok
artık kızlara gül verilmediği gibi
bükülemeyen elin sıkılmadığı
gibi kahvenin hatırının beş dakikaya indiği gibi
akıl verenin aptallarca yuhalandığı gibi
romanların hikaye sanıldığı
tiyatroların maskaralık
felsefenin faso fiso sükutun boyun eğme
ibadetin birilerine bağl ıolmasının istendiği gibi
şiir anlatır ve düşündürürken
duygularımızı demlendirirken
hayatı ilahilere bağlamak gibi ey güzel şairim
yolla şiirlerini
yeri gönlümde ruhumda dilimde elimde
bir çiçek gibi sunacağım yeryüzüne açsın isterim orman gibi
hür ve renkli ey şairim
ben kaleminin ucundayım her yazdığın beni anlatır
beni anlamayanlara
bir kör tapınak vereceğim silgimi silerek bitireceğim