Bir Varsan İki Yoksun
Burak Çakmak

Her şey anonim bir kadınla başlamıştı dostlarım.
İlk zamanlarda her şey çok güzel gelişmişti, sanırsam gitmişti akıllarım.
Sonrasını zaten biliyorsunuz; günler geçtikçe harap oldu duygularım.
Kalbimi sevgi bilmeyen,
sevgi kelimesinin anlamını yaşamayan bir anonime emanet etmişim.
Nereden bilebilirdi çorak gibi tanılarım.
Diyorum ya zaman geçiyor dostlarım.
Her gün geçmişte kalıyordu anılarım.
Hayatı da bütün evreni de şiirlere, şairlere benzetmeye başladım.
Çünkü anlatıyordu her şeyi satırlarım.
Hey dostlarım; “böyle bir aşk olur mu" dediğinizi duyar gibiyim.
Oldu çarpıldı dünyalarım.
Canım anonimim, canımdan öte anonimim,
sözlerimi sana yazıyor tahta bildiğim kalemlerim.
Her şeyi ama her şeyi bitirmek için bekliyor huysuz silgilerim.
Sen gelirsin, geleceksin diye bitiriyor beni sezgilerim.
Kıymet bil be anonim,
senden başka kimseyi istemiyor önem verdiğim sevgilerim.
Böyle bitmeseydi iyiydi be anonimim.