Gör, iyi fiyat bulursam ışığımı bile satarım diyen bezirgân ruhu,
karanlık dehlizlerde semiren câni ruhu, günahların kirli tortularını!
Gör, düşlerini besleyen cehennem pınarını, karanlık ruhunun
en sen olan yeri! Kâbuslar dünyasını tüketerek seni ışıtan rüyâları,
zindanlar olmasaydı burda kalmaz, neler neler yapardım diyen açlığının
itkisini. Kentin çöplüğünden fışkıran inanç sarayını!
Gör, korku üreten eli ayağı, kanla yıkandıkça coşan palayı, sinsi sinsi
parlayan sırtlan gözleri, sana el pençe duran ve sen olan canavarın
dehşet yüzünü! Hazinem dediğin, pırıl pırıl parlayan zümrütler, sana
hayır diyenlerin, kış diyenlerin, sana karşı koyanların cesetleriydi.
Bitmez zaferindi!
Gör, vahşetin kanlı dansına katılmak için uykuda sırasını bekleyen
bebekleri, birer sen olan bebekleri, cinnetin tohumlarını, giyotinler
çalışırken ruhundaki mutluluk izlerini, titreten dehşeti!
Dayanabildin mi?
Dayandın ve gördünse tastamam kendini,
söyle o zaman, ey zavallıların
en korkunç zavallısı!
Yüksek ahlakın, soylu bedenin neresinde açarmış
çiçek çiçek, ahlaksızlığın neresinde
saklanırmış gün yüzüne çıkmak için?