Kalbim...

Hüznün ve şiirin ustası olmuşsun doğru mu?

Hissettiklerin, yazdırdıkların dilden dile, ilden ile ulanmış.

Sözlerini taşıyamayıp denizlere dökmüş nehirler... Bülbül susmuş, gül dile gelmiş. Canımı yaprak gibi bir o yana bir bu yana savurmuşsun zamansız, doğru mu?

Benden selam götürecekken, varıp kendini övmüşsün ay yüzlüme, doğru mu?

Doğru mu, seven ben değil senmişsin? Hüner yalnızca sende ve cananın güneş kopuğu bakışlarındaymış. Ben bir hiçmişim, doğru mu?