Bir Salıncakta Yaşamak, birbiriyle kesişen, altmetinleri güçlü, muhteva açısından günümüz sorunlarına teğet geçmeyen on iki öyküden oluşuyor.

``Yaşamak kurtarmıyor beni.``

Yukarıda kitaptan alıntıladığım cümle kitaptan herhangi bir cümledir. Çünkü öykülerde bu şekilde içi doldurulan ve bildiğimiz özdeyişvari kuruluktan son derece uzak, anlam yüklü cümleleri rahatlıkla bulabiliriz. Yazar bu tür anlam oluşumlarıyla bir bütün metinde verilecek mesajı kısa yoldan okuyucusuna aktarmayı başarmıştır.

Öyküler okuyucuyu saran samimi bir dille yazılmışlardır. Bu samimiyetin kaynağı yazarın anlattıklarının herkesin başından geçebilecek olayların olmasıdır. Yazar öykülerde genellikle birinci tekil kişiyi kullanıyor. Bu da öykülerdeki samimiyetin okuyucunun içine işlemesine kadar ilerliyor.